Het kruidendigestief wordt volgens een zorgvuldig geheimgehouden recept uit verschillende kruiden uit 43 landen geproduceerd en bevat 44 % alcohol. De productie moest in 1939 vanwege een tekort aan grondstoffen als gevolg van de Tweede Wereldoorlog worden gestaakt en werd pas in 1949 hervat.

In 1949 werd om de stagnerende afzet van de relatief dure kruidenbitter tegen te gaan door Emil Underberg I het nog steeds gebruikte 20-ml portieflesje geïntroduceerd. Om plagiaat te voorkomen zijn alle bestanddelen zoals de vorm van het flesje, kleuren, etiket en de naam van de firma gedeponeerd als handelsmerk. In de jaren na de introductie van het portieflesje zijn door Underberg al meer dan 1200 gerechtelijke processen gevoerd tegen fabrikanten die plagiaat pleegden.

Het geheime en complexe productieproces geschiedt onder het devies semper idem, Latijn voor steeds gelijk. Alleen Emil Underberg, zijn vrouw en dochter, alsmede drie geestelijken zijn bekend met de geheime samenstelling van het kruidenmengsel. Underberg wordt alvorens het wordt afgevuld in de kleine 20-ml flesjes eerst enkele maanden opgeslagen in grote vaten van Sloveens eikenhout om te rijpen.